Boven water!

Ik vond zojuist bij thuiskomst een overduidelijk verregende enveloppe op mijn deurmat. Post die letterlijk boven water is komen drijven, zo lijkt het.  Plakbandje aan de bovenkant wijst er op dat -ie ergens aan vast moet hebben gezeten, voordat -ie een eigen leven is gaan leiden. 

De tekst in de kaart was nog duidelijk leesbaar, dat zou bij mijn verzopen post niet zo zijn aangezien ik altijd nog met vulpen schrijf -maar dit terzijde.

De kaart was een begeleidend schrijven bij het enorme boeket bloemen van een paar blogs geleden. Een hartverwarmende tekst, met de namen van de afzenders. Inmiddels was ik er al een paar dagen geleden achter gekomen, doordat ik een email bericht had ontvangen met het verlossende antwoord op mijn vraag: De bloemen komen van de ouders van Woondroom Schiedam. Zij wensen je alle goeds in deze moeilijke tijd. Op dat moment was ik even sprakeloos en stond perplex. Wat een aangename verrassing, dat had ik niet verwacht. Het is immers al zo’n acht jaar geleden dat ik mijn werkplek in Schiedam verruilde voor het nieuwe op te starten ouderinitiatief Woondroom Schipluiden. Vandaar dat ik niet zo 1-2-3 gedacht had aan de ouders van Schiedam…. Wat attent!

Mijn fantasie over een stil aanbiddende witte prins op knap paard is hiermee wel in één klap weggevaagd. Maar hey… dit is minstens zo verrassend! En bovendien leef ik al/nog lang en gelukkig met mijn eigen prins  😉