Kore

Toen ik nog volop danstherapie-sessies gaf, was ik vaak alert op wat er om me heen gebeurde. Ik bedacht dan hoe ik situaties of gebeurtenissen kon verwerken in een thema. Ik stemde de muziek en dansopdrachten er dan op af. Soms gaven ook bepaalde emoties een aanleiding of ik vond inspiratie in een verhaal -of sprookje- en zette dat om in beweging.

De seizoenen waren bij uitstek mijn favoriet, met name om dat wat de verschillende jaargetijden met zich meebrengen. Ik kon er eindeloos thema’s uit putten: groei, loslaten, inkeer, opbloeien, stormachtig uitrazen, vernieuwing….en zo kan ik nog wel even doorgaan. Waarschijnlijk zou ik op dit moment iets verzinnen rondom het thema Lente!

Hoe kan het ook anders? Komend weekend valt de lente-equinox. Om precies te zijn: op zaterdag 20 maart a.s. om 10:37 uur. Dan staat de zon loodrecht boven de Evenaar dan is de lengte van de dag en de nacht overal ter wereld gelijk. Voor ‘ons’ cq. op het noordelijk halfrond betekent dat expliciet: Het begin van de lente!

De lente-equinox doet mij denken aan een mythe uit de Griekse mythologie die vertelt over Persephone. Ik vind het een interessant doch zeer uitgebreid verhaal. Vandaag zal ik proberen het verhaal -met alle respect voor het geheel- in grote lijnen samen te vatten.

PERSEPHONE

Zij was de dochter van Oppergod Zeus en Demeter, de Godin van de Landbouw en het Graan.
Persephone werd kortweg ook wel Kore genoemd, het Griekse woord voor meisje of jonge vrouw. In haar geval: een mooie bevallige jonge vrouw op wie de broer van Zeus: Hades, de God van de Onderwereld en heerser over de doden, zijn oog had laten vallen.

Als een moederkloek waakte Demeter over haar dochter van wie zij zielsveel hield. Zij kon echter niet voorkomen dat Persephone op een dag tijdens het bloemen plukken in het veld, bruut werd geschaakt door Hades. Die rees plotseling met zijn paard en wagen op uit een kloof in de schoot van de aarde. In het voorbijgaan trok hij Persephone met zich mee de duistere onderwereld in.

Wanhopig zocht Demeter de wereld af, maar kon haar dochter niet terug vinden. Overmand door verdriet liet zij het graan niet meer groeien. Alles werd dor en droog en er dreigde een enorme hongersnood.
Uiteindelijk kwam zij er achter waar haar dochter zich bevond. Zij smeekte haar man Zeus om zijn broer het bevel te geven, Persephone weer naar de bovenwereld te brengen.

Zeus stemde daar in toe, maar waarschuwde erbij dat Persephone alleen naar de bovenwereld terug kon komen, mits ze in de onderwereld niets had gegeten. Dat was eenmaal zo vastgelegd in de wet van de zogeheten Lotsgodinnen: wie in de onderwereld iets at, was gedoemd daar terug te keren.

Zo liet Hades op een heel slinkse manier, Persephone zes pitjes van een granaatappel eten. Dit betekende dus, dat zij na haar bezoek aan de bovenwereld, terug moest keren naar de onderwereld -tot groot verdriet van haar moeder.

Hierop gaat Zeus bemiddelen met zijn broer. Samen komen ze tot een compromis. Ze spreken af dat Persephone elk jaar in de lente plus een deel van de zomer, het groei en bloeiseizoen, bij haar moeder mag zijn.

Daarna moet zij elk jaar zes maanden (één maand voor ieder gegeten pitje van de granaatappel) terug komen naar de onderwereld als de vrouw van Hades.
Vandaar de benaming van Persephone als: Godin van het Dodenrijk en van de Lente.

Als je het zo beschouwt, zou de mythe van Hades, Demeter en Persephone gezien kunnen worden als de Griekse verklaring van het ontstaan en voortduren van de seizoenen.

K O R E

Kore is ook de naam die gegeven is aan een Sacrale Dans, verwijzend naar de mythe over Persephone.
Het is een inwijdingsdans die in sommige streken van Griekenland in het voorjaar nog steeds wordt gedanst door de plaatselijke bevolking.

De dans laat je ervaren, dat licht en donker twee kanten zijn van hetzelfde. Het één roept het ander op, het zijn twee polen die bij elkaar horen. De dans maakt ons bewust van onze gang door het donker heen naar het licht. Het laat ons de seizoenen beleven. Een meerwaarde van de (dans)beleving kan ontstaan, wanneer je de symboliek van het verhaal erachter kent…

De dans Kore bestaat uit drie delen:

1) Op de kringbaan 3 passen voorwaarts
Deze passen beelden symbolisch Persephone uit, die de lente brengt met haar terugkeer naar de bovenwereld.
Ook wel het symbool voor: de toekomst

2) Op de kringbaan 3 passen achterwaarts
Deze passen zijn symboliek voor Hades, de periode van herfst en winter. De beweging maak je voorover gebogen richting de aarde, waarbij je als het ware door de onderwereld heen gaat.
Ook wel het symbool voor: het verleden

3) Naar centrum van de kring 3 passen voorwaarts + 3 passen achterwaarts terug naar de kringbaan
Dit zijn de symbolische passen voor Demeter, de zomer waarop alles in volle bloei staat. Het omhoog brengen van de amen tijdens deze beweging symboliseert alles wat bloeit.
Ook wel het symbool voor: het heden

Om een beter beeld te krijgen van de danspassen, heb ik Don gevraagd om mij even kort te filmen in de dansstudio. Ook al zijn mijn bewegingen niet meer zo soepel en stabiel als dat ik zou willen… het geeft een idee 😉

Zoals ik al aangaf, wordt een Sacrale Dans gedanst in een kring. Dans je echter alleen, dan kun je bijvoorbeeld de lijn volgen van een denkbeeldige getekende cirkel op de vloer.
Door de herhaling van eenvoudige danspassen ontstaat een cadans, die soms wordt ervaren als een vorm van meditatie. Het kijken naar een dans is overigens totaal iets anders, dan deze zelf te dansen 😉

Mythes of dansen… misschien is het ‘je ding’ niet,
toch wens ik iedereen: een mooi begin van de lente!