Computer says nooo

Ken je ‘m, die hilarische gevleugelde uitspraak uit de serie “Little Britain” en dan vooral met zo’n sullige gezichtsuitdrukking: Computer says noooo.

Don is er mee begonnen, toen de internetverbinding in ons huis ineens raar ging doen. Ik moest er hartelijk om lachen en het werd ineens -tot vervelends toe- een kreet die we overal te pas en te onpas naar elkaar riepen. Bon, ga je nog aan het eten beginnen? “Computer says nooo” …. en meer van die flauwe ongein, waar ik dan toch steeds weer om moet grinniken.

Maar na een week tobben met het internet, is het grinniken er wel af en kom ik tot de slotsom: Blèèèhhhh wat zijn we eigenlijk gewend/verwend!

Knopje van de TV om en de beelden van het nieuws komen je huiskamer binnen. Heel normaal. Of dat ene kookprogramma (nodig, want wie weet steek ik er tóch iets van op) Of één aflevering van mijn favoriete ik-hoef-er-niet-bij-na-te-denken-misdaadserie met dat leuke deuntje die ik als ringtoon op mijn gsm heb gezet….

Maar goed, omdat de TV meestal uit staat als ik overdag thuis ben, duurde het even voordat ik er achter kwam dat er iets mis was. Op mijn telefoon kon ik gewoon uit de voeten, no problemo. Tot ik een melding kreeg van mijn gsm-provider dat het einde van mijn te besteden internetbundel in zicht was. Huh??? Hoezo?

Het bleek dat mijn gsm wel in verbinding stond met wifi, doch zonder internet en dat was klaarblijkelijk al een poos zo. Pfff… het was ongeveer net zo teleurstellend als de waarschuwing: Je hebt nog een béétje zakgeld over… maar je zit pas op de helft van de maand.

Pas op dat moment ben ik van alles gaan uittesten. De TV gaf eerst een oranje beeldscherm met een logo in het midden (…) en vervolgens werd het zwart met een K3-foutmelding. Nou ja, niet echt K3, maar wel zoiets.
En last but not least: MY COMPUTER SAYS NOOOO ! Geen verbinding met internet, probeer opnieuw. Ammehoela, nada!

Geen TV, daar heb ik geen moeite mee, maar ohhh… nu valt pas echt op hoe vaak ik mijn telefoon voor van alles en nog wat gebruik. Afspraken, memo’s, social media, diverse lijstjes en overzichten, spelletjes, recepten, haakpatroontjes, mijn dance-workout-playlist, online workshops, mijn gebarentaal challenge, gebruiksaanwijzingen….en noem maar op.

Maar ook voor mijn laptop geldt zoiets en linkt mij aan mijn contacten met de buitenwereld via Zoom, Teams, Skype, email etc. En ja, ik weet dat dat ook op mijn gsm kan, maar zonder netwerkverbinding vreet het gigabites -zoals al is gebleken.

Uiteraard heeft Don dagelijks gebeld met onze provider, vriendelijk doch dwingend. Het resulteerde in twee keer een nieuw ‘kastje’ die beide het TV probleem niet hebben opgelost. Ook het nieuwe modem dat we ontvingen doet niet wat het moet doen. Steeds bellen we opnieuw en krijgen dan te horen “We gaan er naar kijken” (….vijf…zes….zeven…acht…)

Afijn, gisteravond was de maat vol. Voor de zoveelste keer maar weer een telefoontje gepleegd met de gsm waarvan het beltegoed nog niet verbruikt is door “al onze medewerkers zijn bezet, u wordt zo spoedig mogelijk geholpen” Het irritante deuntje van de wachtstand is inmiddels een oorwurm geworden.
Helpdeskmeneer nummer zoveel, belooft dat er vóór het weekend ‘een mannetje’ komt. Aha hm hm…. Eerst zien, dan geloven…

Anyway, het is niet het eind van de wereld, er zijn ergere dingen, ik kan best zonder, ik heb nog zat andere dingen die ik kan doen….;-)
Ik ga eerst de post dan maar eens uit de brievenbus halen. Daar wacht mij een verrassing: een enveloppe van het RIVM aan mij geadresseerd. Jawel: de oproepkaart voor de vaccinaties tegen corona.

Het wordt niet specifiek genoemd, maar ik veronderstel dat het om het AstraZeneca vaccin gaat. En ja, ik ken alle ophef omtrent dit merk. Maar zo ken ik ook flink wat argumenten voor en tegen het wel of niet laten vaccineren in het algemeen. Je kunt er haast niet omheen, de meningen zijn verdeeld, worden hardop geuit en kenbaar gemaakt op social media kanalen. Vervolgens wordt daar ook weer op gereageerd en houdt het hele vaccinatie gebeuren onze gemoederen flink bezig.

Ga jij je laten vaccineren? Die vraag is meer dan eens aan mij gesteld, zoals ook in het najaar de vraag: Ga jij de griepprik halen? Steevast was mijn reactie op die vraag: “Tsja… ik denk dat ik geen keus heb hè.”
Tot ik me op een bepaald moment bedacht: Wat een onzinnig antwoord, natuurlijk heb ik een keus! Het feit dat ik de griepprik altijd ga halen, ís eigenlijk mijn antwoord op de vraag. Simpelweg: Ja!

Het is de keuze die ik zelf maak, buiten het feit om dat mijn longarts het mij ieder jaar adviseert. Doen hoor! Want als u de griep kijgt, dan is dat vela malen erger door uw astma!
En ja, uit ervaring weet ik dat het echt zo is.

Ik kan mij daarom ook goed voorstellen, dat hetzelfde advies geldt voor het corona vaccin. De enige vragen die ik nog wel heb voorgelegd zijn: Is het vaccin te combineren is met mijn huidige astmamedicatie? Plus: Wie gaat mij Wanneer en Waar prikken?

Als reactie kreeg ik dat er 1 week tussen mijn astmamedicatie en het vaccin moet zitten. Tot dusver zijn er geen voorkeuren voor bepaalde vaccinaties voor mogelijke risicogroepen. Mijn huisarts geeft de vaccinatie in Maassluis en voor verdere vragen of informatie: zie de speciale website van het ziekenhuis.
Ehmmm.. internetprobleempje?

Ik zucht diep en besluit dan om te kijken wanneer ik terecht zou kunnen… oh nee, toch niet…internetprobleempje… Grrrrrr.

Tussen het haperen door lukt het me om een afspraak te plannen: aanstaande dinsdag al. ‘n Beetje jammer dat Pasen dan net achter de rug is, want als ik al een allergische reactie krijg met mijn welbekende vlekken, dan had ik leuk tussen de paaseitjes gekleurd. Whoehaha.

Alle gekheid op een stokje…welk vaccin het ook is, het is mij om het even hoor. Kom maar op!
Angst is een slechte raadgever, vroeger liet ik me er nog wel eens door leiden -of beter gezegd: lijden. Door de jaren heen en waarschijnlijk ook door alles wat ik op medisch gebied persoonlijk heb ervaren, heb ik mijn angst over boord gegooid. ’t Kost alleen maar energie.
Ik maak mij tegenwoordig zelden nog druk om iets dat nog moet komen of gebeuren. Ik zie het wel.

Ineens schiet me iets te binnen…..dat ik daar niet eerder aan heb gedacht! Op de begane grond is onze gezamenlijke ruimte, die in verband met corona niet wordt gebruikt voor bijeenkomsten. Volgens mij is daar wel internet. Ik ga even kijken.

Als ik beneden door de hal loop, zie ik dit op het memobord:

Precies als ik weer terug ga naar boven om mijn spullen op te halen (want inderdaad ik kan beneden inloggen -jippie!) kom ik de meiden tegen die de aardigheidjes uitdelen. Wat lief!

De chocolade paaseitjes zijn voor Don,
het kopje thee zet ik lekker voor mezelf.

Zo, hè hè…. corona-proof en lekker alle ruimte
met uitzicht op de tuin

en eindelijk:
COMPUTER SAYS YESSS !