Filosofisch en Medisch

Ik denk wel eens dat ik best filosoof had willen worden. Bocrates had misschien gekund, hihi. Maar of Don daar nou zo blij mee geweest zou zijn. Ik bedoel, als ik (nogal vaak) hardop denk en mijn zin begint met “Stel nou eens dat….” dan word ik direct onderbroken. Ohhh neeee! Niet doen! Ga maar zachtjes in jezelf denken zonder geluid. Ik luister echt niet hoor. Nou lekker, daar heb ik niet veel aan.

Ik staar naar mijn nieuwe jas en waag toch een poging.
Kijk, zie je dat label? Daar staat op, dat die jas gemaakt is van twintig plastic flessen…
Vervolgens luidt de verklaring voor mijn aankoop aan Don: Goh, ben ik met kleine beetjes toch goed bezig hè?
Of is het een smoes, want: had ik een jas nodig? Wat is er mis met die blauwe van vorig jaar? Ahum ssst!

En dan ineens, je voelt ‘m al aankomen, zo’n vraag die naar boven borrelt. Echt, ik kan er niets aan doen, het floept er gewoon uit: Als mijn jas later versleten is en ik gooi ‘m weg….wordt -ie dan weer twintig flessen? Eén blik van Don over het montuur van zijn bril zegt al genoeg. Ik had mijn vraag niet hardop moeten stellen. Kan zijn, maar het is wel zo’n moment dat we allebei dan toch in de lach schieten. Daar blijft het verder bij, een antwoord op mijn vraag krijg ik niet.

Hoe zit dat trouwens bij “echte filosofen”, hebben die altijd een ander nodig als klankbord? -da’s dan meteen de volgende vraag die bij me opkomt. Of zou een filosoof in zijn eentje hardop met al zijn ikken zitten te discussiëren?
Zelf zou ik in dat geval dan de voorkeur geven aan compareren. Dingen of visies naast elkaar, vanuit een ander standpunt, vergelijken. Voor mij klinkt daar bijna een vorm van ouderwetse beleefdheid in. Bij het compareren is geen goed of fout, iedereen mag het beeld schetsen zoals die het ziet en daar wordt dan aandacht aan besteed. En nee, niet met een discussie, eerder met respect. Best mooi hè? Hier zou de (cup-a) soep-leus beslist niet misstaan:

Dan heb ik nog een ander filosofisch puntje, of eigenlijk gewoon een vraag. Het heeft betrekking op het oproep-formulier van het Astra Zeneca vaccin.
Jaaa, ik weet het: genoeg ophef over het vaccin in het nieuws! Vrees niet, dáár gaat het niet over. Nee het gaat over de vragenlijst die ik online moest invullen.
Mijn vraag luidt: Wie weet waar de Man is gebleven??? Oh wacht ik deel even een screenshot ter verduidelijking:

Werkelijk, schiet mij maar lek. Ik ben nu toch wel benieuwd naar wat er te zijner tijd op de vragenlijst aan Don zal staan: Mens, Man, Anders? Sowieso vraag ik me af: Hoezo dat “Mens”? Is het vaccin dan ook voor een “Kloon” of “Robot” of…?… Iemand een suggestie? Zie ik misschien iets simpels over het hoofd en denk ik te moeilijk?

Ach en nu ik Het vaccin dan toch al genoemd heb, gooi ik meteen mijn voorafgaand kastje-muur-beleving er meteen ook maar even in.
‘s Morgens werd ik toevallig gebeld door de longpoli met de melding dat mijn afspraak bij de longarts later in de week niet door kon gaan. Ik hoefde alleen maar te komen voor de longfunctie-test. “Nu ik jullie toch aan de lijn heb…” was mijn aanloop naar mijn vragen over de vaccinatie die ik die avond zou krijgen. Door alle ophef en negatieve berichten in het nieuws, wilde ik voor de zekerheid meer informatie -zeker in mijn specifieke geval.

De dame van de longpoli aarzelde en mijn longarts was er niet. Weet u wat, belt u anders even naar het RIVM. Prima.
Het deuntje van twintig minuten wachttijd bij het RIVM bleef de rest van de dag als een oorwurm in mijn hoofd.
En wat kreeg ik daar als antwoord op mijn vraag? Ehm… tsja.. dit kunt u beter even met uw huisarts bespreken.
Prima (zucht)
Ook de doktersassistente aarzelde: Hm, tsja… soms zijn er van die twijfelgevallen hè… En daar ben ik er één van, vulde ik zelf maar aan.
Weet u wat, ik laat de arts zelf u even terugbellen.
Prima (lalala…)

Mijn huisarts belde prompt terug en nam uitgebreid de tijd om mij te informeren. Over het vaccin zelf; wat de risico’s zijn met betrekking tot het oplopen van trombose bij (jonge)vrouwen in het algemeen; over het risico van trombose bij het gebruik van Astra Zeneca; over de mogelijke bijwerkingen – overigens niet direct na het toedienen, maar pas de volgende dag(en) soms na de eerste prik, soms na de tweede, soms helemaal niet, soms heftig, soms licht… Logisch, de ene mens is de andere niet…

Kortom: Mevrouw, de keuze is uiteraard aan u. Maar als ik naar uw medische status kijk… Gelooft u mij alstublieft: u wilt ab-so-luut geen corona in uw geval!!
Oké, dat had ik zelf ook al bedacht.
De uitleg was helder. De beslissing had ik al genomen.

‘s Avonds zou ik me laten vaccineren en overdag ging ik thuis wat trainen. Normaliter doe ik dat twee keer per week bij de fysiopraktijk om mijn spierkracht op te bouwen. Die was nu echter gesloten in verband met Pasen.
Geen nood, thuis trainen kan ook. Is alleen aanzienlijk anders. Zeker in onze huiskamer/keuken in combinatie met mijn motoriek.
Bij mijn enthousiaste zwaaien met flesjes water als gewichtjes, zal ik een keukenkastje geramd hebben…gezien de blauwe plek op mijn arm. Maakt niet uit, ik heb flink m’n best gedaan. Zó erg, dat ik de volgende dag mijn bed haast niet uit kon komen.

Mozesmina, wat had ik een spierpijn! Mijn armen, bovenbenen…pfoeh… ik had me flink uitgeleefd zeg.
In de loop van de dag werd dat steeds erger. ‘s Avonds werd Don een beetje boos (lees: ongerust 😉 ) Je hebt natuurlijk weer veel te overdreven en te zwaar getraind! Doe toch eens normaal, straks loop je nog een breuk op. Jajaja…. wimpelde ik zijn opmerking weg. Ik kon me inmiddels amper zonder pijn, gezucht en gekreun bewegen. Ik voelde me honderd jaar oud. Had Don misschien toch een beetje gelijk? Tikje te zwaar getraind misschien?

De volgende dag stond ik zo fris als een hoentje naast mijn bed. Huh? Geen greintje last van welke spier dan ook! Nergens pijn, niet in mijn armen, benen, rug… nada, totaal niets. Hoe kon dat nou? Ineens schoot me het lijstje van de bijwerkingen na het vaccin te binnen. Waar had ik dat ding gelaten?

Verder heb ik de dagen erna nergens last meer van gehad. Ook wel eens fijn voor de afwisseling in mijn geval 😉
Wat ook heel fijn was: de uitslag van mijn longfunctie-test.
Mevrouw! U heeft vandaag een nieuw record geblazen! Daar ben ik toch wel heel blij mee, zei mijn longarts enthousiast toen hij mij belde met de uitslag.

Het betekent dat de dupilumab aanslaat. Het werkt door op het KNO-gebied, waar geen ontstekingen meer zijn. Het heeft ook een gunstig effect op mijn eczeem, waar ik al ruim een jaar geen last meer van heb. Mijn astma is op dit moment goed onder controle, dus: doorgaan met de huidige medicatie die ik gebruik.

Ik heb nog wel even het Astra Zeneca vaccin aangehaald, waarop mijn longarts reageerde met:
Goed gedaan! En nee, het kan geen kwaad in combinatie met uw medicatie. Fijn dat u het vaccin hebt genomen, u wilt echt geen corona!
Oké, wederom: helder genoeg voor mij. Ik ben blij!
Jippie!! 🙂

Zo, hoogtijd nu voor een wandelingetje in de zon, letterlijk ’n beetje vitamine D oplopen.
Met mijn nieuwe plasticflessenjas uiteraard!