I do!

Wederom een volgeplande donderdag. Maar in tegenstelling tot de vorige week, nu voor iets heel leuks! Ik heb deze kreet in meerdere blogs geslaakt: “Kleine neefjes worden groot” en zo ook vandaag. Een bijzondere dag. Een mijlpaal. Van mijn twee neefjes, treedt de jongste vandaag in het huwelijk. Feest!

Sowieso ben ik een supertrotse tante en hou van van mijn beide neefjes om wie ze altijd al zijn geweest, hoe ze zijn uitgegroeid en best wel knap zijn ‘opgedroogd’ (of ben ik bevooroordeeld? 😉 )Een bruiloft is dan natuurlijk helemaal iets om apetrots op te zijn.
Gut…ik zie ‘het joch’ nog geboren worden -als de dag van gisteren-… en nu gaat hij trouwen.
Ik moet nu al weemoedig zuchten, laat staan hoe dat voor mijn zusje en zwager moet voelen. Hoe zou het daar nu in huis zijn? Gezonde spanning denk ik en waarschijnlijk ook hectisch…

Don en ik zijn maar wat blij en ‘in onze nopjes’, dat wij deze hele dag met hen mee kunnen beleven en vieren. Niet alleen blij, maar vooral dankbaar!
Natuurlijk is het hier bij ons chaotisch op dit moment. Ik heb dan ook eigenlijk geen tijd om een blog te schrijven, maar een paar regeltjes kan wel even.
Er moet nog van alles bij elkaar verzameld en in tassen gepropt. We willen niet al te laat vertrekken om ruim op tijd in te checken bij een B&B die voor ons geboekt is in Brabant, waar wij vanavond na het feest zullen overnachten. Straks bij aankomst kunnen wij ons daar omkleden. Dat is fijn, want nu hoeven we niet al opgedirkt in de auto van huis om vervolgens verkreukeld te arriveren.

Kijk onze outfits hangen al klaar, die kunnen straks zo op de achterbank.
De dresscode is overigens: Olive – Blush – Grey – Navy, kleuren die doen denken aan een mediteraans, dromerig, nevelig landschap met grijsgroene olijfbomen vol donkere olijfjes en een rozig zonnig ochtendgloren…. Ahhh… zie je wel, de romantica in mij ontwaakt al en sleept mij mee (of zou het mijn medicatie zijn?)
Een kleine ‘sneak preview’ (rara voor welke kleuren zouden wij gekozen hebben?):

De huwelijksdag wordt gehouden op een kasteel, slechts een paar minuutjes verwijderd van ‘onze’ B&B. Uiteraard heb ik op de website stiekem al even gegluurd en zag een prachtig plaatje. Toch blijft het een verrassing of de plechtigheid daar (en daadwerkelijk buiten) zal plaatsvinden, maar kijk hoe mooi dit er al uitziet:

We zullen onze nieuwsgierigheid nog even moeten bedwingen, voor het zelfde geld zitten we op een ander plekje. Binnen in het kasteel, zou ook zomaar nog kunnen. Hoe dan ook, het zal ongetwijfeld een prachtige locatie zijn met een prachtig bruidspaar en een schattig bruidsjonkertje.

Ik heb zowaar de hele nacht door kunnen slapen, dat is voor het eerst sinds anderhalve week. Gistermiddag ben ik toch maar weer naar mijn huisarts geweest, die akelige pijn zodra ik ga liggen is niet normaal en breekt me op.
Oud nieuws: mijn waardes zijn verhoogd, maar niet verontrustend. Het is nog altijd de ‘napijn’ van de ingreep en het moet écht vanzelf over gaan, belooft mijn huisarts. Verder valt er niets anders te doen dan pijn bestrijden. En dus kreeg ik het advies om tóch de morfine in te nemen, die ik ver weg had weggemoffeld in een laatje ergens achterin. “Doe vanavond alleen één pilletje, al was het alleen maar om de nacht goed door te komen. Overdag stap je dan gewoon weer over op paracetamol.” Ja hij heeft makkelijk praten.. hij heeft zelf zeker geen last van bijwerkingen, tss..

Doodmoe ben ik toen toch maar gezwicht. Eéntje dan. Ik wil er vandaag beslist niet als een opgetutte zombie, zo stoned-als-een-garnaal, bij hangen. Gelukkig ben ik tamelijk fris wakker geworden, weliswaar een beetje met een zwaar hoofd alsof ik nu al een kater heb. Ietsje té vast geslapen. Geeft niet, ik jump zo onder de douche, daar knap ik altijd lekker van op.
Gut ik moet mijn haren ook nog wassen, drogen en er iets van een ‘slag’ in zien te krijgen.

“Wat is dit? Moet dit ook in die tas?” Don loopt al druk heen en weer en zet een beker thee voor mijn neus. “Hier, wel warm opdrinken. Wil je er nog honing in?”
Ja, ja.. ik ga al opschieten.. realy..I do!

(Snapshots volgen later, beloofd! Nu eerst opschieten….)