Groen

Groen.
De muur in onze woonkamer is tóch weer groen. Weliswaar anders groen dan het granny smith groen zoals van toen we net hier in ons appartement kwamen wonen. 

Na een paar groene jaren, leek een net iets meer zomerse tint wat frisser. Samsung flip 5 groen zeg maar, de kleur van mijn telefoon. Lang heeft dat niet op de muur gezeten, het miste ‘warmte’. Dus, toen ik twee zomers geleden na mijn operatie lag te herstellen op een zorgbed in de huiskamer, kreeg Don op een dag ‘de geest’. Hij dekte alles af, duwde mijn bed de keuken in, zwaaide met kwast en roller… en hopla! Al het groen was ineens oudroze. Net zo makkelijk! (vanaf mijn bed gezien dan hè..)

Tot ik een paar weken geleden mijn ‘wegleg-haakwerkje’ weer tegenkwam. ‘Wegleg’, omdat het kleine vierkantjes zijn, die je zomaar even in een verloren minuutje kunt haken. Ik leg het wel heel vaak en heel lang weg, bedenk ik me nu. Goed, bij deze neem ik mij voor om het geen UFO (UnFinished Object) te laten worden. Ooit zal het een gepimpt jute tasje zijn.
Eén van de bolletjes katoen die ik gebruik, is groen. Ik zou het zelf ‘salie‘ noemen, maar op het label wordt geen kleurnaam vermeld. Er staat wel: Color 60.

Ik kreeg ineens een ingeving: Best een mooie kleur voor op de muur! Ik weet het, die ingevingen van mij zijn ‘gevaarlijk’…
Op internet zocht ik naar kleuren muurverf die op de kleur van Color 60 lijkt. Dat blijkt nog lastiger dan je denkt! Op ieder ander beeldscherm wijkt de kleur af. Op mijn laptop ziet een zelfde kleur er anders uit dan op het scherm van mijn telefoon. Salie ziet er op het scherm uit als een fletse tint om niet te zeggen saai. Mos lijkt aardig in de richting te komen, Olijf ook en Army toch eigenlijk ook wel. 

Toevallig was de muurverf bij een grote doe-het-zelf zaak in de aanbieding.
Toevallig was Don een dagje vrij.
Toeval bestaat niet toch?

Ik ben met mijn bolletje nummer 60 op zak gaan kijken ‘in het echt’. Alleen kijken en vergelijken, had ik mij voorgenomen.
Wat een vertekende kleurweergave had het internet gegeven! Het werd geen Aloë vera, ook geen Fjord of Jade….
Evenlater kwam ik thuis met een aanbieding Rozemarijn. Bizar, want vanaf het scherm had ik nooit voor die kleur gekozen! ‘t Is maar goed dat ik in het echt ben gaan vergelijken! Tsja en dan moet je het natuurlijk meteen meenemen, want als je later terugkomt is het op. Zo heb ik dat tenminste aan Don verklaard 😉

Zeg nou zelf: precies de kleur toch? Mooi geworden en netjes gedaan! En dat naar aanleiding van zo’n bolletje haakgaren. Zo is de keuze voor onze ‘eerste’ groene muur trouwens ontstaan door mijn stoel. Die is namelijk appeltjesgroen, zoals ik aan het begin al schreef: Granny Smith.

Goh, doe eens gek! In een spontane bui hoorde ik mezelf tegen de zitadviseur van de speciaalzaak zeggen: “Doe maar knalgroen!” Dat, terwijl ons toenmalig interieur bestond uit honingkleuren van het riet en hout, plus donkerblauw van de bekleding en een muur.
“Ehm… ik moet je iets vertellen…”, had ik bij thuiskomst tegen Don gezegd. Die prompt vreesde met grote vrezen voor mijn impulsieve beslissing. “Groen? Groen?! Hoe kom je dáár nou ineens weer bij?” Dat wist ik eigenlijk ook niet precies… “leuk, zo’n eyecatcher” moet ik gedacht hebben. Het zal wel met mijn achternaam te maken hebben of zo, daar zit die kleur ook in (oké…slap excuus…)

Of de stoel in onze vorige huiskamer matchte, hebben we nooit geweten. Ons huis was namelijk verkocht, nog voordat de stoel geleverd werd. Pas later, midden in de winter, werd de stoel bezorgd. Dat was bij het vakantiehuis aan het strand, waar we noodgedwongen een aantal maanden woonden totdat we konden verhuizen naar ons huidig appartement.

We konden zo wel alvast wennen aan de stoel. Die misstond daar totaal niet. Ik vond de inrichting gezellig: landelijk met gebroken wit en natuurtinten. Buiten: duinen, strand, zee, riet en grijsgroene grashelmen. Binnen en buiten vormden een mooi geheel.
Uiteindelijk heeft dat ons geïnspireerd voor het interieur van ons appartement-to-be.

En ach… mijn stoel, het is eigenlijk niet eens “mijn” stoel. Goedbeschouwd heb ik hem in bruikleen. Mocht mij iets overkomen -dood, bedoel ik om het beestje maar bij de naam te noemen- dan moet de stoel terug. Nu ik het zo schrijf….Waar moet dat ding dan in hemelsnaam naar toe??? Ehhhh…. ik zou het werkelijk niet meer weten. Ik vermoed dat iemand de leverancier dan moet contacten, áls die nog bestaat. Want, stel dat ik honderd word 😉 

De stoel heeft meer dan eens zijn dienst bewezen. Op mijn maat gemaakt en voorzien van meerdere motoren zodat de zitting, de rugleuning en de beenondersteuning apart ingesteld kunnen worden middels elektrische bediening. Ik mag in mijn handen knijpen dat ik deze stoel vergoed kreeg, dankzij hulp van mijn toenmalige ergotherapeut en de verklaring van mijn oncoloog. 

Precies in die periode werden de vergoedingen voor de zogenaamde “Sta-op stoelen” niet meer verstrekt. Dus het hing er om. De stoel die ik heb, is echter een AFA (Aan Functiebeperking Aangepaste) stoel. Ik voldeed aan de ‘eisen’. En ja: hij heeft ook een ‘sta-op’ functie. Het is niet zo, dat ik ineens uit de hoek gekatapulteerd word en dwars door de huiskamer vlieg. (Ik ben een beelddenker, ik zie zoiets dan meteen voor me..hihihi)
Nee hoor, geruisloos en geleidelijk aan word ik van zit- naar sta-houding geduwd.

Een bluetooth versie met een appje zou helemaal mooi zijn. Zou zoiets al bestaan? Ik zou ‘m zó willen inruilen, want dan kan die waar maar ook in de huiskamer staan. Nu moet dat per se bij een stopcontact zijn. Maar hee, ik klaag niet! Ik ben al lang blij dat die stoel mij door heel veel moeilijke en vooral pijnlijke periodes heeft geholpen.
Dankjewel groene stoel!

Dus ja, groen in onze huiskamer wordt weer in ere hersteld.
Aan de muur bij onze eettafel hangt een zogenaamde Zen Aquarel, een afbeelding van een boom. De kunstenares die dit gemaakt heeft, werkt momenteel aan iets dergelijks voor ons. In groentinten uiteraard. Dat komt aan de muur boven onze bank.
Te zijner tijd laat ik het wel zien.
Ik schat in, dat haar kunstwerk eerder af is dan dat wegleg-tasje van mij (die is inmiddels wel héél erg Zen). Komt goed, geen haast!