Vandaag is….
Voor moeders, vaders, opa’s en oma’s, dieren, buren, vrouwen, vrienden… om over de beroepsgroepen, ziektes en heiligen nog maar te zwijgen: werkelijk voor alles lijkt een dag te zijn. Sommige stammen uit overlevering, andere zijn pas in de laatste jaren bedacht en ontstaan.
Ik heb er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan, maar toen ik zojuist eens wat ging rondsnuffelen op Google was ik stomverbaasd over de meest uiteenlopende bijzondere dagen die je kunt ‘vieren’, die ik allemaal trof. Sommige zelfs te gek voor woorden en niet te geloven dat er een dag voor benoemd is. Wacht, ik zal je eens een idee geven met een lukrake greep uit de tientallen vreemde dagen die ik voorbij zag flitsen door het jaar heen (en daarbij bedenk ik me vooral: wát doe je dan op zo een dag en hoe doe je dat dan op alle andere dagen van het jaar?):
28 januari: Dag van de privacy; 1 maart: Complimentendag; 25 januari: Dag van de werkplek; 15 februari: Warme truiendag (whoeha en dan te bedenken dat het dit jaar een heerlijk terrasweertje was!), 17 februari: Doevriendelijkdag; 30 maart: Landelijke ligfietsdag; 19 april: Landelijke dag tegen pesten; 6 mei: Anti dieetdag; 26 mei: Dag van de hond (was daar dierendag al niet voor??); 8 juni: Wereld Gin dag (boft mijn zusje even!); 5 juli: Nationale Comic Sans dag (maar nog nooit heb ik op mijn verjaardag een kaart met lettertype Comic Sans ontvangen…); 13 augustus: Linkshandigendag; 2 september: Wereld kokosnootdag; 9 oktober: Nationale krokettendag; 30 oktober: Dag van het decollete; 11 november: Kraanwaterdag; 24 november: Veranderjewachtwoordendag; 10 december: Dag van de kleine schrijver (ik zet deze maar vast in mijn agenda 😉 ); 29 december: Dag van de cello.
Zeg nou zelf: d’r zitten echt absurde dingen tussen. Toch?
Ik vraag me af wie dit allemaal verzint. Van één dag weet ik het wel, dat is 30 september: Broers en Zussen dag. Die is uitgeroepen door radio DJ en presentator Giel Beelen, ter nagedachtenis aan zijn zus die overleed aan de gevolgen van borstkanker. Juist op die datum overleed mijn schoonvader aan ALS, maar die dag is dan weer op 21 juni.
Goed, Broers en Zussendag is dus in zicht. Voor mij, of beter gezegd voor ons, ligt het simpel. Broers waren bij ons thuis niet voorradig evenmin als andere gezusters, wat zo goed betekent als dat wij ‘maar’ saampjes zijn: Bonnie & Ginny. Meer dan eens is ons -al dan niet in de danswereld- na het voorstellen gevraagd Oh, en is dat dan jullie artiestennaam? Neen, zo heten wij echt. Oké, toegegeven: het klinkt een beetje Peppie & Kokkie of jaren-zeventig-gezusters-Baccara achtig. Yes sir, we can boogie! 😉
Het zit in onze genen: het van elkaar te voelen dat er iets is, áls er iets is. En om er voor elkaar te zijn. Onvoorwaardelijk. Wat de één denkt, spreekt de ander toevallig (?) op het zelfde moment uit. Afzonderlijk van elkaar blijken we op het zelfde moment met het zelfde bezig te zijn geweest, maar dan ieder op ons eigen manier. Twee zielen, één gedachte. Een bepaalde blik is voldoende, een half woord is genoeg, ook als dat nerovetsrethca staat. We lachen melig om niks, maar bespreken ook het leed van de wereld. Vandaag eten we geen koolhydraat….volgende maand een hazelnotentaart en zijn zo zussen door dik en dun 😉 En ondanks alle eigenwijzigheden (één van ons is dat in elk geval -grinnik) staat hoog in ons vaandel: Kom niet aan mijn zus! Wij herkennen ons in elkaar, maar ook opmerkingen als Nu lijk je net ma! Of Jeetje zo deed pa dat ook altijd! zijn ons niet vreemd.
Toch geldt ook hier: er zijn altijd twee kanten. Zoals bij een magneet, zijn we soms dan ook absoluut tegenpolen. Op creatief gebied plakt-knipt-tekent-freubelt een van ons van alles aan elkaar, terwijl de ander nog geen draad-en-naald in huis heeft (want: wat moet ik daarmee?) In de keuken tovert de een heerlijkheden tevoorschijn die (smaken en) lijken op waar ze op moeten lijken, terwijl het voor de ander beslist verboden gebied zou moeten zijn (doch: stug volhoudt!). Ook zijn er twee kreten die voor zich spreken: Tactisch en Lomp (met een vette knipoog naar ons papaatje). En ach vroeger, toen onze moeder voor ons allebei als kind nog dezelfde schattige jurkjes in elkaar flanste, was het ene exemplaar ’s avonds nog smetteloos, onberispelijk en het andere bezaaid met groene vegen en kleine gaatjes van het boomklimmen. De één schroomde niet voor Bach, de ander niet voor the Sex Pistols. De een koos na het behalen van haar rijbewijs voor een Off-the-Road crossmotor, de ander voor een Mini 800. Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar de strekking lijkt me duidelijk: zó het zelfde en toch ook zó anders. Of misschien is het beter om te zeggen: Zó eigen.
Tsja… 30 september zussendag… soms ben ik (d)wars van data en vind ik dat het niet per se op die dag hoeft te zijn. Voor mij zijn het momenten op willekeurige dagen van het jaar, het zijn díe momenten die je dan ineens ineens herkent als Vandaag heeft weer zo’n moment…
Eén van de bijzonderste voorvallen, vind ik nog altijd nieuwjaarsdag van een paar jaar geleden. We zaten bij elkaar met thee en een verdwaalde oliebol. Heel toevallig slingerden we allebei tegelijk nonchalant een klein pakje op de tafel, met de haast identieke woorden Hier, voor jou. ’t Stelt niet heel veel voor, maar het is een aardigheidje. Dat was op zich al hilarisch. Het werd nog gekker toen we allebei ons pakje openmaakten. Stomverbaasd waren we, want zonder dat we het wisten hadden we allebei een soortgelijk armbandje voor de ander gekocht!
Dus nee, voor mij is het overduidelijk: zussendag laat zich bij ons niet beperken tot juist die ene dag september. Maar hey, ik wil ook niet altijd de dwarsligger zijn. Dus maandag zal ik dan toch wel extra aan je denken Gin 😉 Misschien wel bij een mok verse gember thee… doe je mee?
gerelateerde zussenblogs:
Hoera een zusje
Als maar lekker